Καλό θα ήταν να επισκεπτόμαστε τον οδοντίατρο κάθε χρόνο, ακόμη κι αν δεν νιώθουμε κάποια ενόχληση, ώστε να γίνεται έλεγχος στα δόντια και τα ούλα.

Βουρτσίζουμε τουλάχιστον 2 φορές ημερησίως (πρωί και βράδυ).

Το βούρτσισμα των δοντιών πριν τον ύπνο είναι πολύ σημαντικό για τη διατήρηση της ισορροπίας της μικροβιακής χλωρίδας του στόματος. Κατά τη διάρκεια του ύπνου η ροή του σάλιου μειώνεται και δημιουργείται ευνοϊκό περιβάλλον για την αύξηση των μικροβίων. Οι τροφές που έχουν συσσωρευθεί καθ`όλη τη διάρκεια της ημέρας στα δόντια και στα μεσοδόντια διαστήματα αν δεν αφαιρεθούν αποτελούν τον  «στόχο» αυτών των μικροβίων.

Χρησιμοποιούμε μαλακή οδοντόβουρτσα με πυκνούς θυσάνους τριχών και επίπεδη την ελεύθερη επιφάνεια των τριχών. Η οδοντόβουρτσα πρέπει να αλλαχθεί όταν παρατηρήσουμε τις τρίχες της να έχουν ανοίξει.

Τοποθετούμε τις τρίχες της οδοντόβουρτσας υπό γωνία 45 μοιρών σε σχέση με τα δόντια, ώστε ένα μέρος των τριχών να έρχεται σε επαφή με το δόντι κι ένα με τα ούλα. Γι` αυτό το λόγο συνίσταται η χρήση της μαλακής βούρτσας όπου οι τρίχες λυγίζουν πιο εύκολα και οι μύτες των τριχών μπορούν να εισχωρήσουν ανάμεσα στο ούλο και στο δόντι όπου συσσωρεύεται η μικροβιακή πλάκα. Στη συνέχεια, κάνουμε μικρές κινήσεις σαν δόνηση και απομακρύνουμε την πλάκα χωρίς να παραλείπουμε κάποια οδοντική επιφάνεια. Στο τέλος, καθαρίζουμε και την άνω επιφάνεια της γλώσσας.

Ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων. Τα ούλα είναι ερυθρά, διογκωμένα και αιμορραγούν. Οι ασθενείς με χρόνια ουλίτιδα συνήθως παραπονούνται για αίσθημα καύσου των ούλων, κακοσμία και αίσθηση γεύσης αίματος.

Η ουλίτιδα θεραπεύεται με τον καθαρισμό από τον οδοντίατρο και την τήρηση των κανόνων στοματικής υγιεινής.

Σε ασθενείς που πάσχουν από ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα το υψηλό μικροβιακό φορτίο που βρίσκεται στο στόμα μπορεί μέσω της κυκλοφορίας του αίματος να φτάσει στην καρδιά (μέσω της μιτροειδούς βαλβίδας συνήθως) και να προκαλέσει λοίμωξη (ενδοκαρδίτιδα).

Όχι, η λευκαντική ουσία που χρησιμοποιείται είναι ήπια και επηρεάζει επιφανειακά την αδαμαντίνη του δοντιού. Παρόλα αυτά, κατά το διάστημα της λεύκανσης συστήνεται καλή στοματική υγιεινή και αποφυγή πρόσληψης τροφών με χρωστικές ουσίες.

Η περιοδοντίτιδα είναι μία προχωρημένη λοίμωξη των ούλων που προκαλεί τα ούλα σας να διαχωριστούν από τα δόντια σας, φθείροντας όχι μόνο τα ούλα σας, αλλά και τα οστά που κρατούν τα δόντια σας στη θέση τους. Αυτή η πάθηση προκαλεί απώλεια δοντιών, παράλληλα με πιο σοβαρά προβλήματα υγείας αν δεν αντιμετωπιστεί. Πρόκειται για μία πάθηση που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από επαγγελματίες. Στο παρόν άρθρο θα μάθετε τι να προσέχετε για να την εντοπίσετε, και πως να την αποφύγετε. Πολλά από τα συμπτώματα που πρέπει να προσέξετε ξεκινούν όπως αυτά που υποδηλώνουν την ουλίτιδα: πρησμένα, ευαίσθητα ούλα που αιμορραγούν εύκολα στο βούρτσισμα ή κατά την χρήση του νήματος. Τελικά, αυτή η κατάσταση εξελίσσεται στο διαχωρισμό των ούλων από τα δόντια: στην περιοδοντίτιδα. Τα δόντια γίνονται όλο και περισσότερο χαλαρά και τα οστά στο πρόσωπό σας που τα κρατούν στη θέση τους αδυνατίζουν. Κοιτάξτε για τα εξής:

• Πρησμένα ούλα
• Ούλα που υποχωρούν
• Ούλα με έντονο κόκκινο ή μωβ χρώμα
• Κενά μεταξύ των δοντιών που δεν υπήρχαν πριν
• Χαλαρά δόντια
• Η αίσθηση ότι τα δόντια σας κλείνουν διαφορετικά όταν μασάτε

Τα παραπάνω συμπτώματα της περιοδοντίδας είναι συνήθως αρκετά επώδυνα, οπότε το πιο πιθανό είναι ότι θα τα προσέξετε αμέσως.

Ο καθαρισμός των δοντιών – ή αλλιώς αποτρύγωση – είναι μια θεραπεία και δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη λεύκανση των δοντιών που γίνεται κυρίως για αισθητικούς λόγους. Η αποτρύγωση γίνεται με ειδική συσκευή υπερήχων η οποία παράγει δονήσεις και μέσω του ειδικού tip που υπάρχει στην άκρη του, αποκολλά την τρυγία (πέτρα) και τις εναποθέσεις της μικροβιακής πλάκας από τις επιφάνειες των δοντιών. Όταν ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο σε όλα τα δόντια του στόματος, σειρά έχει η στίλβωση των δοντιών. Πιο συγκεκριμένα, εφαρμόζεται ειδική φθοριούχος στις οδοντικές επιφάνειες και αφαιρεί τις χρωστικές κηλίδες . Επιπλέον, είναι σημαντικό να μην παραλείπεται αυτό το στάδιο καθώς κάνει τις επιφάνειες των δοντιών στιλπνές και λείες και συνεπώς πιο δύσκολο να ξαναδημιουργηθεί πέτρα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο καθαρισμός των δοντιών είναι μια διαδικασία ανώδυνη, σύντομη και οικονομική. Μετά ο ασθενής μπορεί να συνεχίσει κανονικά τις καθημερινές του δραστηριότητες. Ο καθαρισμός των δοντιών όταν γίνεται σωστά και με σχολαστικότητα ανά τακτά χρονικά διαστήματα – ανάλογα με τις συστάσεις του οδοντιάτρου – προλαμβάνει χρόνιες ασθένειες των ούλων, όπως η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα. Επιπρόσθετα, ελέγχεται όλη η στοματική κοιλότητα για τυχόν οδοντικά προβλήματα ή παθήσεις.

Τα εμφυτεύματα δοντιών ή οδοντικά εμφυτεύματα είναι βίδες κατασκευασμένες από τιτάνιο και σκοπό έχουν να αποκαταστήσουν τα χαμένα μας δόντια. Το τιτάνιο είναι απόλυτα βιοσυμβατό με τον ανθρώπινο οργανισμό, για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται για δεκαετίες και σε πληθώρα άλλων επεμβάσεων πέρα από την Οδοντιατρική, στην Ορθοπεδική και την Νευροχειρουργική. Το ποσοστό επιτυχίας της εμφύτευσης δοντιών είναι πολύ ψηλό – αγγίζει το 98% – απλά λαμβάνουμε υπόψη ένα πλήρες ιστορικό και ορισμένες συνήθειες του ασθενούς (π.χ. κάπνισμα) που ενδεχομένως να μειώσουν σε ανάλογο ποσοστό την επιτυχία του εμφυτεύματος, χωρίς όμως να αποτελούν αρνητικό παράγοντα για την τελική τοποθέτηση.

Η διαδικασία τοποθέτησης ενός εμφυτεύματος περιλαμβάνει δύο στάδια: το χειρουργικό και το προσθετικό. Αρχικά ο ασθενής υποβάλλεται σε αξονική τομογραφία κωνικής δέσμης CB CT η οποία μας δίνει τρισδιάστατα ακριβείς πληροφορίες για την χειρουργική καθοδηγητική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Οι κυριότερες ευγενείς δομές που ενδιαφέρουν τον χειρουργό στην κάτω γνάθο είναι η πορεία του κάτω φατνιακού νεύρου και στην άνω γνάθο τα ιγμόρεια άντρα. Η αξονική τομογραφία αναλύεται από τον χειρουργό και γίνεται επιλογή των θέσεων τοποθέτησης των εμφυτευμάτων. Στη συνέχεια, τοποθετείται το εμφύτευμα στο οστό με μια απλή και σύντομη διαδικασία που γίνεται με τοπική αναισθησία. Μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος εντός του οστού, ακολουθεί η διαδικασία σύντηξης μεταξύ του οδοντικού εμφυτεύματος και της γνάθου που αποκαλείται οστεοενσωμάτωση. Απαιτεί ένα διάστημα 3 μηνών στην κάτω γνάθο και 5-6 μηνών στην άνω γνάθου λόγω του πορώδους οστού της άνω γνάθου. Τα παραπάνω ισχύουν στις συνήθεις περιπτώσεις τοποθέτησης των εμφυτευμάτων. Στη συνέχεια αφήνουμε να περάσουν περίπου 3 μήνες για να ολοκληρωθεί η οστεοενσωμάτωση του εμφυτεύματος στο φατνιακό οστό. Μετά το διάστημα αυτό μπορούμε να ξεκινήσουμε την αποκάλυψη του εμφυτεύματος (τοποθέτηση βίδας επούλωσης) και το προσθετικό στάδιο, δηλαδή τη λήψη αποτυπωμάτων για την κατασκευή προσθετικής εργασίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις και εφόσον υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να γίνει και άμεση φόρτιση των εμφυτευμάτων, δηλαδή να γίνει τοποθέτηση προσωρινής προσθετικής εργασίας αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση και ο ασθενής να αποκτήσει δόντια μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, αρκεί να υπάρχουν οι ανάλογες αυστηρές προϋποθέσεις π.χ. ποιότητος και ποσότητος του οστού.

Ο βασικός κανόνας είναι: όσο περισσότερο κόκκαλο και μακρύτερα εμφυτεύματα τόσο λιγότερος αριθμός εμφυτευμάτων και όσο λιγότερο κόκκαλο και κοντύτερα εμφυτεύματα τόσο μεγαλύτερος αριθμός εμφυτευμάτων. Στην άνω γνάθο, στις περιπτώσεις που η κατάδυση των ιγμορείων είναι έντονη και το οστό μη επαρκές απαιτείται από τον ειδικό χειρουργό ανύψωση της μεμβράνης του ιγμορείου άντρου γέμισμα του κενού χώρου με οστικό μόσχευμα. Τα μοσχεύματα διακρίνονται σε συνθετικά και ανθρώπεια.